25 okt daguitstap naar Nara - 26 okt Kyoto

25 okt Nara
weer: bewolkt en 18°
Daguitstap naar Nara, niet ver van Kyoto.
We komen toe aan het treinstation van Nara en nemen de bus naar het tempelcomplex. We weten niet echt goed wat we kunnen verwachten van Nara… Het enige dat we weten is dat het bekend staat voor de herten in het park. En jawel: nog geen 10 minuten op de bus en we zien een hert rustig de straat oversteken. En daar nog een hert, en nog een, en daar een groep! Zo veel herten en heel tam, dat hadden we helemaal niet verwacht. Het is een bizar zicht, honderden herten die in het stadspark en de omgeving leven. De herten zijn wat kleiner als de herten bij ons en zijn allemaal ontdaan van hun horens.

We komen toe aan de tempel en kunnen gratis gebruik maken van een Engelstalig gids. Hij legt ons de geschiedenis van de tempel uit en een paar fait divers. Hij leert ons ook hoe we ons moeten reinigen bij een basin water voor de tempel. Eerst linkerhand spoelen, dan rechterhand, vervolgens de mond en als laatste de “lepel” waarmee we water geschept hebben.

De tempel zelf is behoorlijk groot en was al 2 keer afgebrand en weer opgebouwd. De laatste keer dat hij werd heropgebouwd was op een 2/3e schaal door geldgebrek. Desondanks is de binnenruimte van de tempel nog steeds 50mx50mx50m!!! Met een gigantische bronzen boedha van 500 ton in het midden. Voor de tempel zit ook een kleiner houten beeld van een monnik. Volgens de legende was deze monnik een leerling van boedha, maar hij hielt zich te veel bezig met occulte krachten en begon hierin ook sterker te worden hierin. De andere leerlingen besloten om hem te verbannen uit de tempel als voorzorgsmaatregel. Sindsdien siert deze monnik de ingang van de tempel. Hij schijnt nog altijd magische krachten te bezitten. Als je het standbeeld wrijft en dan wrijft over een plek die pijn doet, dat de pijn weg gaat. Ik heb het geprobeerd, maar ik merkte geen verandering aan mijn rug.

26 Kyoto
weer: bewolkt/zonnig 23°
We staan ‘s ochtends vroeg op om naar Fushimi Inari te gaan. Een tempelcomplex in het zuiden van Kyoto dat vooral bekend staat om zijn duizenden oranje-rode poorten, ieder geschonken door bedrijven en individuën. De poorten zijn heel mooi en indrukwekkend, maar de andere toeristen zijn de ergste dat we tot nu toe ontmoet hebben. Ik (Nils) kan het maar niet loslaten.

We hebben vandaag eindelijk viskoekjes (Taiyaki) gegeten! Dit zijn sponzige koekjes in de vorm van een vis, gevuld met rode bonenpasta (dé zoetstof in Japan) of een soort van pudding. Cath wilde er al een proeven sinds de kikkerstraat in Matsumoto. Ze waren héél lekker (maar net niet zo goed als de pannenkoeken bij oma en de cake van mamie).

Hierna nemen we de bus naar de andere kant van Kyoto, hier staat het Gouden paviljoen. Het wordt al snel duidelijk dat dit een verplichte daguitstap is voor scholen. Tussen 2 groepsfoto’s door kunnen wij ook snel een foto nemen met het gouden paviljoen op de achtergrond.
Rondom het paviljoen is er een mooie vijver en tuin.

Terug de bus op om dan ‘The Philophers Path’ te nemen naar de volgende tempel.
Dit pad loopt langs een beekje en hier staan veel kerselaars. Dit zal zeker de moeite zijn in de lente, nu waren er wel mooie kleuren van de herfst. Het is vooral tof om hier rond te slenteren.

’S avonds gaan we naar een buurt waar we volgens onze gids geisha’s kunnen tegenkomen. Na lang zoeken, pijnlijke voeten, ronddolen en discussiëren, is ons geduld op en besluiten we om iets te gaan eten. Toevallig is de buurt met al het lekkere eten vlakbij. Er is een overvloed aan keuze en we vinden ons ding niet echt. Tripadvisor to the rescue! Een kleine zaak met Ramen (Japanse noedelsoep) was net om de hoek en staat in de top 20 van beste restaurants van Kyoto. Een uur wachten vonden we geen probleem. Het winkelcentrum ernaast was nog open en we hadden nog wat energie. Eenmaal in het restaurantje krijgen we het fantastisch eten voorgeschoteld! Enorm lekker voor geen geld (minder dan €10 per persoon, met drank erbij).

Dit was de drukste dag tot nu toe, we gingen alle kanten uit om dé trekpleisters te zien van Kyoto. Onze voeten hebben het gevoeld.